Белы птах робіць плаўныя ўзмахі
І губляе свой пух на зямлю.
Пух лажыцца – на поплаў, на дахі,
Белы пух у далоні лаўлю.
Узлятаю за ім пад аблокі,
Быццам першыя крокі раблю...
Сквапна п’ю далягляд сінявокі,
Вусны шэпчуць міжволі: “Люблю!..”
Хай жа згінуць і войны, і жахі,
Дай спакою нам, Божа, малю...
Белы птах робіць плаўныя ўзмахі
І губляе свой пух на зямлю.
|
|
